YIKINTI
YIKINTI
Ölümler hastalıklar kaydı karlı yollarımda poşetlerle
Koşupta ağlayamadım peşlerinde
Kaderim mumlar döşedi karlı yokuşlarıma
Mor kelebeklerin sürülerine katıldım.
kendimi hiçbir aynada görmek istemedim
Üçten geriye saydım kendi ölümüme
Ağlayamamak nedir bilmezsiniz siz
kalemi eline alıp aylarca yazamamak
Siz benim bu şiire ne denli küskün olduğumu anlayamazsınız..
Hiçbir pazarlık kurtarmıyor kırgınlığımı
gidesi gelenler gittikçe daha da küskünüm
Bildikçe daha da küçülüyorum
Bilmemek bilmekten iyidir
düşünmeden yaşayalım
Bir mumun yok olmasını izlemekle
benim hayatımı izlemek arasında ne fark vardır?
Onun biçimsizliği ile
benim alışagelmiş biçimim arasında bir benzerlik yok mudur?
şarkılar bile hep birbirinin aynısıdır.
ağlamak ağlamamaktan iyidir
ağlayarak yaşayalım

Yorumlar
Yorum Gönder