KUYTU BİR EV

 

Bir memnuniyetsizlik dadandı can evime,

yanında keyifsizliği davet etmiş yanında

ben misafilerimden birhaber ve şaşkın.

O da gözyaşlarını takmış peşine,

gelmiş evime.

Annemden gelen misafirperverlik ile,

av gibi de gelseler üstüme,

en güzel karşıladı onlara hazırladım,

Hummamı bir türlü atamamışken.

Onlar gelir gelmez zilim çalmaya başladı,

her an zillerim çaldı.

Meğer onlar gelirken,

evime daha onlarcasını,

binlercesini davet etmişler!

Hiç susmadı kapım,

kapım çalıyor.

En son hoyrat gülüşler geldi,

tezat yapmak ister gibi ellerinde şişe şişe gözyaşı suyu !.

Ne diyeyim azizim? 

Annemden kaldı dedim ya ..

Taşıya taşıya şişeleri evime,

yıllar geçti.

Geldikçe getirdiler,

getirdikçe döktüler,

döktükçe kırdılar.

kırdıklarında en son

ne annemden kalan misavirperverliğim,

ne de onları ağırlayacak bir ben kaldım.

Kalbimi bırakıp,

kaçtım ..