CELAYİR

Güneşin karşısında oturmuş, oturmuş da bir türkü tutturmuşum canım Veli'nin deyişi ile.. Ders çalışmaktan sıkıldım. Güzel şiirler yazasım geldi güneşin güzelliğine. Kuşlarını üstüne almış pembe ağaçlara methiyeler dizesim geldi. Yaşamak. Onca farkına vararak yaşamak ve derin bir iç çekmek.. Hissediyorum, iliklerime kadar, öyleyse varım. Yüzüme güneş vuruyorsa, kollarımı rüzgar yalıyorsa varım. Gözlerimin rengi güneşte kehribara dönüyorsa, seviyorum. Her şeyi.. Bütün dünyayı, yaratılmış bütün güzellikleri ve yaratılacak her nesnenin fetüsünü. Güneş batıyor ve yine kararıyor her ağaç. Işığın altındaki gölgeleri kalıyor yalnızca. Arzular şelale derdi eski bir tanışığım. Arzular geceyi de gündüzü de tanımıyor. Mozart'ın zeka üzerindeki etkisi kanıtlanmış bilim insanlarınca. İtişen yayaları bile sakinleştiriyor. Benim ise şiir yazmamı sağlıyor. Nazım'ıma selamlar, Orhan Veli'me, İlhan'a, Kısakürek'.. Zarifoğlu'nun, Erdem Bayazıt'ın kalbinden öperim.. Zarif ad...

  'insanlar, birbirlerinden hiçbir şey anlamayan insanlar beni buradan da kaçırıyorlardı' Artık yüzümde çok içten ve zafer kazanmış bir ifadeyle bu şehirden gidebilirim. Ardımda benim için çok önemli olan hiç kimseyi bırakmıyorum.

  'artık hiçbir söz sarhoş etmiyor beni ne kendiminki ne de bir başkasınınki..' yeryüzünün bilmem kaçıncı senesinde, bilmem kaçıncı yılındayız. yüreklerimiz ekmek pişen fırınlardan daha sıcak, sımsıcak. yaşıyoruz biz! sizler daha doğmamışken, sizler vaktini tamamlayıp göçmüşken, bu dakikada dünyada nefes alan bizleriz. bu evlerin içinde onlarca dağınık eşyalarla bizler sıcak kahvelerimizi pişiriyoruz ocaklarda.. paydos demedi bize daha tabiat anamız. ne kadar şanslı dünyanın en yalnız insanı bile tam da şu an. bizler sahibiyiz güneşin çünkü. topraklardan doğan çiçekler de bizim, kokuları da. gökyüzünün tüm şöleni gözlerimize teveccüh. kulakları duyan da biziz bugün. en güzel sesleri canlı canlı dinleyen, en güzel seslerle sohbet eden de bizleriz. ve bu anlar öylesine özel ki, bilmem kaç yıllar sonra biri duymak istese duyamayacak seslerimizi. görenin bir daha görmek istediği lezzet veren güzelliğimizi solgun fotoğraflardan gayri göremeyecek, tadamayacaksınız. heyhat bugün olmay...

  seksen yaşıma uğrasam dahi, şiir dinlemeyi, yazmayı bırakmak istemiyorum. bırakmamayı diliyorum her doğum günümde. yirmi yaşında iken herkes şair demişti bir yayıncım. sadece yirmi yaşlık bir acı değil benimki. geçecek türden değil yüreğimdeki sızı. dedim ya, benimkisi hiç gitmediğim bir ülkenin sokaklarına, hiç tanımadığım bir insana.. aptal olmak istemiyorum. uyuyarak geçirmek istemiyorum mavi yazgılı hayatımı. ben teknolojiyi reddediyorum, robotluğu, çalınan zamanların suçlusu akıllı robotları nefretle red ediyorum. ben gecenin bu saatinde sadece yazmak, yazmak ve Atilla İlhan dinlemek istiyorum. yıllarca taze kahve ve şarap koksun istiyorum sıcak mutfağımın. ben nefes almak istiyorum. hayır sahip olmak istemiyorum. hiçbir eşyam olmasın bana ait istiyorum. ben misafir olduğumu unutmamak istiyorum. hiçbir gündoğumunu ve batımını kaçırmak istemiyorum. üşümek, ayaklarımı kara sokmak ve uyuşmak istiyorum. tek bir sırt çantası ile yanımda yoldaşım, derttaşım ve sırdaşım ile dünyay...